[Download] "Mitologia ba艂tyjska" by Tadeusz Zubi艅ski # eBook PDF Kindle ePub Free
eBook details
- Title: Mitologia ba艂tyjska
- Author : Tadeusz Zubi艅ski
- Release Date : January 01, 2014
- Genre: Education,Books,Professional & Technical,Science & Nature,History,
- Pages : * pages
- Size : 1750 KB
Description
Narody ba艂tyjskie nale偶膮 do indoeuropejskiej rodziny j臋zykowej, zamieszkuj膮 po艂udniowo-wschodnie wybrze偶e Ba艂tyku, nazywanego przez 艁otyszy „Bursztynowym”. Najcz臋艣ciej sam膮 nazw臋 Ba艂tyk wywodzi si臋 z 艂aci艅skiego balteum – pas, wst臋ga, st膮d Mare Balticum. Warto odnotowa膰, 偶e ju偶 Pliniusz w swej Historii Naturalnej u偶ywa nazwy Baltia, lecz jako okre艣lenie Skandynawii. Badacze litewscy przyjmuj膮, 偶e przodkowie dzisiejszych Ba艂t贸w wkroczyli na te tereny oko艂o 2500 p.n.e., za艣 okres VI p.n.e. do V n.e. to czas formowania si臋 plemion ba艂tyjskich w takiej postaci, w jakiej wkroczy艂y na pisan膮 aren臋 dziej贸w. W wieku XIII, prze艂omowym dla dalszych los贸w Ba艂t贸w, plemiona kt贸re p贸藕niej utworzy艂y nar贸d 艂otewski, tak zwani Staro艂otysze, 艂ot. senlatvie拧i, to jest 艁atgalowie (letga募i), Selowie (s膿募i) Zemgalowie (zemga募i) i cz臋艣ciowo Kurowie (kur拧i) licz膮ce w sumie oko艂o 150 tysi臋cy ludzi, zajmowa艂y obszar oko艂o 58 tysi臋cy km2. Litwini wraz ze 呕mudzinami – obliczani na 170 tysi臋cy g艂贸w – zamieszkiwali obszar zbli偶ony do powy偶szego, za艣 plemiona Pruskie – te偶 szacowane na oko艂o 170 tysi臋cy os贸b – obejmowa艂y swym zasi臋giem oko艂o 42 tysi臋cy km2.
Narody ba艂tyjskie nale偶膮 do indoeuropejskiej rodziny j臋zykowej, zamieszkuj膮 po艂udniowo-wschodnie wybrze偶e Ba艂tyku, nazywanego przez 艁otyszy „Bursztynowym”. Najcz臋艣ciej sam膮 nazw臋 Ba艂tyk wywodzi si臋 z 艂aci艅skiego balteum – pas, wst臋ga, st膮d Mare Balticum. Warto odnotowa膰, 偶e ju偶 Pliniusz w swej Historii Naturalnej u偶ywa nazwy Baltia, lecz jako okre艣lenie Skandynawii. Badacze litewscy przyjmuj膮, 偶e przodkowie dzisiejszych Ba艂t贸w wkroczyli na te tereny oko艂o 2500 p.n.e., za艣 okres VI p.n.e. do V n.e. to czas formowania si臋 plemion ba艂tyjskich w takiej postaci, w jakiej wkroczy艂y na pisan膮 aren臋 dziej贸w. W wieku XIII, prze艂omowym dla dalszych los贸w Ba艂t贸w, plemiona kt贸re p贸藕niej utworzy艂y nar贸d 艂otewski, tak zwani Staro艂otysze, 艂ot. senlatvie拧i, to jest 艁atgalowie (letga募i), Selowie (s膿募i) Zemgalowie (zemga募i) i cz臋艣ciowo Kurowie (kur拧i) licz膮ce w sumie oko艂o 150 tysi臋cy ludzi, zajmowa艂y obszar oko艂o 58 tysi臋cy km2. Litwini wraz ze 呕mudzinami – obliczani na 170 tysi臋cy g艂贸w – zamieszkiwali obszar zbli偶ony do powy偶szego, za艣 plemiona Pruskie – te偶 szacowane na oko艂o 170 tysi臋cy os贸b – obejmowa艂y swym zasi臋giem oko艂o 42 tysi臋cy km2.
By艂 to znacz膮cy regres, gdy偶 francuski badacz przedmiotu Jean Meuvert utrzymuje i偶 plemiona ba艂tyjskie przed ekspansj膮 S艂owian – VI-VII wiek po Chrystusie zasiedla艂y obszar 430 000 km2.
Wsp贸艂cze艣ni Ba艂towie, a zw艂aszcza Litwini, s膮 bardzo dumni ze swych j臋zyk贸w, s艂usznie utrzymuj膮c, 偶e s膮 bardzo staro偶ytne, skomplikowane, d藕wi臋czne, starsze od epos贸w Homera, i bardzo bliskie sanskrytowi. Ta duma i ch臋膰 odpowiedzi na polsk膮 arogancj臋 zrodzi艂y ba艂amutn膮 wiar臋 w rzymskie, czyli bardzo staro偶ytne pochodzenie Litwin贸w. Jan D艂ugosz ochoczo i bardzo tw贸rczo rozwin膮艂 informacj臋 znajduj膮 si臋 w kronice Piotra z Duisburga o Romowe – Romuva, miejscu kultowym plemion ba艂tyjskich na obrze偶ach Sambii. Etnogenez臋, nie wyja艣nion膮 do dzi艣, tego sanktuarium, na pierwszy rzut oka kojarz膮c膮 si臋 z Rzymem-Rom膮 – zdecydowa艂 si臋 wyprowadzi膰 wyw贸d o rzymskim pochodzeniu Litwin贸w. By膰 mo偶e D艂ugosz us艂ysza艂 t臋 tez臋 od student贸w z Litwy, kt贸rzy w贸wczas studiowali na Akademii Krakowskiej. G艂贸wny trzon owej legendy zasadza si臋 na twierdzeniu o rzymskich ksi臋ciu Willi (艂ac. Villa), kt贸ry po przegranej wojnie Pompejusza z Cezarem wraz ze swoimi stronnikami przyby艂 na Litw臋 i tutaj za艂o偶y艂 miasto Wilno. Inny mit, z oko艂o roku 1413, podj臋ty przez p贸藕niejszych, opowiada o protopla艣cie Wielkich Ksi膮偶膮t Litewskich – krewnym cesarza Nerona Palemonie – kt贸ry z trzema synami: Sper膮, Kun膮, i Borkiem osiad艂 na Litwie na 14 pokole艅 przed obj臋ciem w艂adzy przez Wielkiego Ksi臋cia Giedymina. Wraz z Palemonem i jego synami na Litw臋 mia艂o przyby膰 500 szlachetnych Rzymian. Kolejny wariant mitu opowiada o trzech braciach – Rzymianach, kt贸rzy nosili imiona: Zer艣l, Kern, Wilk. Ka偶dy z nich za艂o偶y艂 jedno miasto. Odpowiednio: Ze艣l臋, Kernave, Wi艂komierz, wszystkie trzy nad rzek膮 艢wi臋t膮.